آیا می خواهید مدیتیشن کنید، اما نمی دانید از کجا شروع کنید؟ تو تنها نیستی. چشم انداز شروع به مدیتیشن می تواند دلهره آور باشد. برای من، یافتن زمان و تکنیک مناسب برای مدیتیشن موانعی بود که باید برای رفع آنها تلاش می کردم. با وجود اینکه انگیزه بالایی داشتم، هنوز سخت بود که بدانم از کجا شروع کنم.
Namaste مدیتیشن می تواند حالتی عمیق از آرامش و ذهنی آرام ایجاد کند. در حین مدیتیشن، توجه خود را متمرکز می کنید و جریان افکار درهم ریخته ای را که ممکن است ذهن شما را شلوغ کرده و باعث استرس شود، حذف می کنید. این فرآیند ممکن است منجر به افزایش رفاه جسمی و عاطفی شود.
2-بدن خود را آماده کنید
بدن خود را برای مدیتیشن آماده کنید؛ احساس تمیزی و شادابی داشته باشید؛ صورت خود را بشویید، مسواک بزنید، یک لیوان آب با زردچوبه بنوشید، و زیاد غذا نخورید یا آب زیاد ننوشید. مطمئن شوید که لباس شما برای نشستن در مدیتیشن راحت و با رنگ روشن است.
3-تنش را رها کنید
برخی از حرکات کششی یوگا را انجام دهید تا تنشی را که در بدن خود دارید، از بین ببرید. می توانید برای لحظاتی در وضعیت شاواسانا ( آموزش وضعیت جسد یا شاواسانا ) قرار بگیرید و توجه خود را به رهایی تنش از بدن معطوف کنید.
4-وضعیت نشستن خود را تنظیم کنید
برای نشستن در وضعیت مدیتیشن آماده شوید. همچنین می توانید از زیرانداز مناسب و یا بالش یوگا استفاده کنید. ( راهنمای موقعیت های نشستن برای مدیتیشن )
مدیتیشن را میتوان در موقعیتی که راحتتر میبینید تمرین کرد. لزوماً لازم نیست پاهای خود را در وضعیت نیلوفر آبی روی هم قرار دهید، در حالی که کف دستهایتان باز است و روی زانو قرار میگیرد. مدیتیشن در حالت دراز کشیدن، ایستادن، نشستن روی صندلی یا تکیه دادن به بالش امکان پذیر است.
وضعیت صحیح وضعیتی است که به شما امکان می دهد برای مدت طولانی حرکت نکنید. نکته مهم این است که احساس ناراحتی نکنید، زیرا توجه شما کاملاً روی درد متمرکز می شود و تمرکز را از مدیتیتین منحرف می کند.
5-نیت خود را جمع کنید
به تعیین قصد برای مدیتیشن توجه کامل داشته باشید؛ کاملاً آنجا باشید. مدیتیشن همین است. در ابتدا متوجه حجم افکاری می شوید که ذهن شما قادر به تولید آنهاست و حتی ممکن است از این موضوع شگفت زده شوید. اجتنابناپذیر است، زمانی که مدیتیشن را شروع میکنید به موقعیتهای تصادفی فکر خواهید کرد، و این اشکالی ندارد. وقتی فکر جدیدی به وجود می آید، آن را بپذیرید و برای رفتنش جا باز کنید.
7-کاملاً به تمرین و زمان خود متعهد شوید
تعیین مدت زمان نشستن برای تمرین مدیتیشن بسیار مهم خواهد بود. به راحتی می توان مدیتیشن خود را زود به پایان داد یا بهانهای برای بلند شدن در میانه راه پیدا میکنید.
یک تایمر برای ده دقیقه تنظیم کنید. میتوانید زمانی که در مدیتیشن بهتر میشوید، زمان بیشتری اضافه کنید، اما ده دقیقه باید برای هفته اول یا بیشتر مناسب باشد. نکته تایمر این است که شما نگران زمان نباشید یا به زمان فکر کنید.
9- با چشمان باز یا بسته مدیتیشن کنید
تمرکز یکی از مهمترین نکات تمرین است. بنابراین، بهتر است با چشمان بسته مدیتیشن کنید تا با چیزهای دیگر در محیط پرت نشوید. اما اگر کنترل خواب دشوار است، مدیتیشن را با چشمان باز انجام دهید.
10-نفس خود را تنظیم کنید.
توجه به نفس، ابتدایی ترین و موثرترین راه روی آوردن به زمان حال است و نمی توان آن را از این نکات کنار گذاشت. به خود اجازه دهید تا در تجربه نفس خود مستقر شوید. چند لحظه را برای اصلاح نفس اختصاص دهید و آن را به آرام کردن و عمیق تر شدن تشویق کنید. اگر پرانایاما بخشی از تمرین شما است، ممکن است بخواهید از تکنیکهای تنفسی خاصی برای کمک به آرام کردن یا انرژی بخشیدن به بدن و قلب خود استفاده کنید.
به اندازه انواع یوگا تکنیک های مدیتیشن وجود دارد. مکانهای خوب برای شروع میتواند مدیتیشن ویپاسانا باشد، که در آن هنگام ورود و خروج نفس از سوراخهای بینی، توجه را روی تنفس متمرکز میکنید. یا مراقبه جاپا که در آن یک مانترا مانند Om Mani Padme Hum را بی صدا یا با صدای بلند تکرار می کنید. توجه داشته باشید که هر تکنیکی را که انتخاب کنید، احتمالاً مقاومت ذهنی در برابر آن را تجربه خواهید کرد. توجه به اینها همه بخشی از فرآیند درک ذهن است، پس آماده باشید که به آن پایبند باشید. البته، ممکن است تکنیکی که انتخاب کردهاید واقعاً مناسب شما نباشد و باید چیز متفاوتی را امتحان کنید. سعی کنید تعادلی بین باز بودن برای آزمایش و دادن فرصت به تکنیک خود پیدا کنید. (درباره معنی Om Mani Padme Hum بخوانید.)