مدیتیشن منجر به سعادت ابدی می شود. بنابراین مدیتیشن کنید ، مدیتیشن کنید. – – Swami Sivananda
مراقبه یکی از بهترین راه ها برای شناخت خود و ارتباط ماندن با ذات ابدی است. تمرین روزانه مدیتیشن تمرکز شما را افزایش می دهد، استرس را کاهش می دهد، کیفیت خواب را بهبود می بخشد…
صدای فلوت جلسه مراقبه را لذت بخش می کند و قدرت تمرکز شنونده را بهبود میبخشد و همچنین تجربه مراقبه را افزایش می دهد.
موسیقی مدیتیشن فلوت به آرام کردن ذهن کمک می کند و به نوبه خود بدن را آرام می کند.
چندین تکنیک برای تمرین مدیتیشن وجود دارد و ذکر مانتراها یکی از بهترین روشها است. سرودن مانترا ارتعاشات شما را با معنویات متحول میکند. جاپا مانترا مدیتیشن، تمرینی آیینی است که در آن یک مانترا را بارها و بارها تکرار می کنید تا صحبت های درونی ذهن را آرام کنید.
مدیتیشن چاکرا شامل استفاده از ارتعاشات صوتی و رنگ درمانی برای ایجاد تعادل در جریان انرژی حیاتی در بدن ما است؛ در بدن ما هفت چاکرا اصلی وجود دارد، هرکدام از هفت چاکرا دارای یک رنگ از هفت رنگ رنگین کمان و دارای فرکانس ارتعاش صدای منحصربفرد هستند.
| نام سانسکریت: Vrksasana |
| تمرکز: تعادل، اتصال، حالت ایستاده |
| قسمت های بدن درگیر: لگن، شانه ها، پاها، مفاصل |
| تجهیزات: بدون تجهیزات |
| سطح دشواری: 2 |
| مرحله: مبتدی |
ژست درختی یا vrksasana یک حالت تعادل ایستاده است. در حالی که یک پا محکم روی زمین لنگر انداخته است، پای دیگر روی قسمت داخلی ران مخالف قرار می گیرد. دست ها به سمت آسمان دراز می شوند.
ژست درختی یک حالت متعادل کننده است که یوگی را ملزم به ایستادن ریشه دار می کند.
در سانسکریت نیز می توان به ژست درختی به عنوان vrksasana اشاره کرد.
در سانسکریت vrksa به معنی درخت است و تمرین این حالت مستلزم آن است که دانش آموزان روی یک پا تعادل داشته باشند در حالی که پای دیگر خم شده و پا در داخل کشاله ران پای تحمل کننده وزن قرار می گیرد. به طور نمادین، گفته میشود که درخت قوی و دارای زمین است، زیرا هم به سمت بالا و هم به سمت پایین رشد میکند و پایداری ساختمان را افزایش میدهد. بنابراین، در وضعیت نهایی در پوز درختی (ورکساسانا)، عمل زمینی پای تحمل وزن (نماینده ریشه های یک درخت) و دراز شدن بازوها بالای سر (نماینده رشد شاخه ها به سمت بالا)، کلید اصلی است. جنبه هایی برای به دست آوردن این وضعیت متعادل کننده درست است. برای بسیاری این ژست باز کردن لگن می تواند یک تمرین چالش برانگیز باشد. با این حال، برای تشویق دانش آموزان به راحتی در این ژست مبتدی، معلمان یوگا می توانند آن را با تکیه گاه دیوار یا حتی یک صندلی معرفی کنند.
اساطیر و ورکساسانا
تعدادی از معابد هند در مجسمه های خود یوگین هایی را با موهای بلند مات شده در ورکساسانا، ژست درختی نشان می دهند. اعتقاد بر این است که این حالت توسط ریشی ها (یوگین ها) در حالت توبه برگزار می شود. یکی از این داستانها میگوید که پادشاه باگیراتا، سالها در جایگاه درختی ایستاد و لرد برهما و لرد شیوا را متقاعد کرد که رودخانه گنگ را به زمین بیاورند. همچنین در مجسمه ها چند یوگین دیده می شود که نزدیک درخت ایستاده اند و روی یک پا تعادل دارند. درختان در اساطیر هند مقدس تلقی می شوند. جدای از سنت های هندو، در آیین جین و بودیسم نیز مقدس شمرده می شوند. بودایی ها درخت پیپال را می پرستند، زیرا گوتام بودا زیر این درخت به روشنایی دست یافت. در جینیسم، 24 جین هر کدام به یک درخت مرتبط است.
| نکات مبتدی |
برای ثبات بیشتر، می توانید توپ پای چپ را روی زمین قرار دهید و پاشنه پای خود را در قسمت داخلی ساق پای راست قرار دهید.
| نکات |
برای کسانی که فشار خون پایین دارند، کسانی که از سردرد یا بی خوابی رنج می برند، یا کسانی که بیماری های زانو یا مچ پا دارند توصیه نمی شود.
| فواید |
پایین تنه را تقویت می کند. ران ها، سینه و شانه ها را باز می کند. تعادل و تمرکز را بهبود می بخشد. گفته می شود که این حالت درد سیاتیک را کاهش می دهد و به مبارزه با پوکی استخوان کمک می کند.